Helsinki, Juni 2008 – Soms weet je echt niet wat er nog te schrijven valt. Soms wordt het gewoon in je schoot geworpen. Zoals vandaag. Eigenlijk zat er eerst nog een verhaaltje aan te komen over de eendevijver bij mijn plastic huisje, met al zijn flora en fauna, in alle toonaarden beschreven. Met een vette knipoog. Maar die houdt u dan nog te goed. Wat er vandaag gebeurde moet eerst op papier. Het is grappig hoe een in principe kleine gebeurtenis zo’n indruk kan achterlaten, zodanig dat het de moeite loont om er op een hotelkamertje in Helsinki over te gaan schrijven. Maar alle omstandigheden zijn aanwezig. Albinoni vult de kamer met lekker makkelijke easy listening muziek. We hebben lekker duur en weinig gegeten. De zon is bijna onder en er staat een laptopje onder mijn vingers in deze Ikea spaanplaten hotelkamer.
Read more
Zomaar een taxi ritje in Helsinki
Op Hoop Van Zegen
Athene, Oktober 2013 – In de hoorn klinkt de opname van een Griekse dame die mij op monotone wijze vertelt dat mijn taxi is gearriveerd. Met ons kleine gezinnetje hebben we zojuist het traditionele zaterdagochtend ontbijt gehad. Het komt niet heel vaak voor dat ik op zaterdag vrij ben, dus het is altijd een evenement als het gebeurt. Bij de bakker op de hoek haal ik verse croissants, krentenbrood dat soms nog warm is van binnen en vers gebakken geurend sesam brood. Ondertussen bakt Elina scrambled eggs met bacon en zet vier glazen op tafel. Fruitdrank voor ons en voor de meiden melk. Penny, de jongste, is vaak al vroeg wakker en heel opgelucht als de rest van het huis ook wakker wordt. Pavlina is in de regel nog met geen vijf paarden uit bed te trekken, maar voor het zaterdagochtend ontbijt wordt steevast een uitzondering gemaakt. Het is fijn om te zien dat ook zij het een heerlijk begin van het weekend vinden. Onze meiden. Vers uit bed, de lange haren nog ongekamd, babbelend over wat ze allemaal gaan doen dit weekend. Read more
De Geur Van Slapend Meisje
(c) flickr.com / Betsssssy
Riga, Juni 2008 – Een mooie ochtend in Riga, Letland. Een ochtend waarop alles lijkt mee te zitten. In plaats van bruut gewekt te worden door een schreeuwende mobiele telefoon ben ik vanochtend geheel uit mezelf wakker geworden. De lucht buiten is strakblauw, dus als het even meezit gaan we vandaag nog wat vliegen. Maar dat is voor straks. Nu kijk in het mooie gezicht van een slapend meisje, een meter van me vandaan. Ik schat haar op een jaar of vijfentwintig. En mooi is ze. Haar hoofd rust op haar arm, ze is diep in slaap. Om haar rechter pols draagt ze een (denk ik zelfgemaakte) armband van doorzichtig satijnen slierten. De kleurige stof past goed bij haar blonde haar, dat er nu wat verward uitziet. Een dunne lok hangt schuin over haar gezicht en beweegt mee op het ritme van haar ademhaling. Ze heeft iets magisch, dit meisje in slaap. Onbewust van de wereld om haar heen, los van alles dat haar overdag misschien bezig houdt, zorgen baart, plezier geeft, verdriet doet. Read more
De Vliegtuig Monteur
Het hele verhaal gaat eigenlijk over een ‘vliegtuigmonteur’ die ik in het begin van mijn carrière leerde kennen en die me voor een groot deel daarna bleef achtervolgen. Laten we hem Jan noemen. Jan was niet al te snugger. Bovendien behept met twee linkerhanden dus dat maakte zijn leven als vliegtuigmonteur er niet makkelijker op. Wel kon hij goed praten. Hij had de babbel zogezegd. En dat bleek voldoende om elke keer toch weer een nieuw baantje binnen te slepen wanneer hij door een tot wanhoop gedreven baas op straat was gesmeten met de woorden “EN NOOIT MEER TERUGKOMEN !!!”.
Als ik me goed herinner leerde ik hem voor het eerst kennen toen hij werd aangesteld als chef-monteur bij het bedrijf waar ik destijds werkte, zo’n vijfentwintig jaar geleden. Binnen een paar maanden wist hij door middel van een aantal formidabele fuck-ups het voor iedereen duidelijk te maken dat hij compleet ongeschikt was voor de functie. Dankzij zijn babbel mocht hij toch zijn werk voortzetten, ware het dan als normaal monteur. Ik geloof dat ze hem uiteindelijk de laan uitstuurden toen iemand hem in de weer zag met een stanley mes. Daarmee sneed hij afplak tape weg vanonder een laag hard geworden kit. Op een met goudfilm verwarmde voorruit ($30,000 USD) van een Beech King Air. Read more
Language:
